zondag 30 mei 2010

Dag Allemaal

Dag Julien, dag Jewan, dag Mathyseke, dag Clara, dag Willykewillyke, dag Lucy, dag Waaghoe, dag Hilde, dag Selderke, dag Ivo, dag Masja, dag Windelkes, dag Sandra, dag Witse, dag chef d'orchestre,... jullie waren geweldig!

woensdag 26 mei 2010

Doorzingen....





Zingen moet je oefenen! De toegewijde spelersploeg liet de schlagers schallen tot...


Kleurrijke backstage.








Met dank aan de paparazzo Marie-Jeanne.

zondag 23 mei 2010

Prijzen!



De Sigaar is nog niet uitgespeeld of we zijn al in de prijzen gevallen. De Breugelprijs is een theaterprijs die door Open Doek Vlaams-Brabant wordt georganiseerd. De jury was bij de première en we zijn zo goed als in alle reeksen genomineerd -dus bij de 4 beste van Vlaams-Brabant. In de reeks Schmink en Pruik waren we -hoe kan het anders!- laureaat. Een opsteker voor de schminkploeg en zeker voor Christine, onze latexgoeroe!!!

Grote taarten!



Stukje "Mijn Gedacht" uit het programmaboekje:

Ik ben bezorgd over het liefhebberstheater. Het is een rare hobby. Als acteur ben je enkele maanden per jaar zeer intens bezig. Moeilijk te organiseren want dat komt meestal bovenop een normale hobby, een hobby die gelijkmatig over het jaar verdeeld is. Je moet al een beetje gek zijn om voor het toneel een mooi uitgebalanceerde vrijetijdsbesteding overhoop te halen. Stel je bent jong en je hebt het toch eens geprobeerd; en de theatermicrobe heeft je te pakken. Dan moet het weer lukken dat je dat het jaar nadien nog eens mag meemaken. Want dat hangt dan weer af van de stukken die toevallig gespeeld worden en van de bezigheden van de andere leden. Een weldenkende jonge kracht haakt af en bergt zijn toneelambities voor eeuwig op.

Daarom, beste theatergezelschappen. Werk samen! Maak een draaischijf van jonge acteurs, die gegarandeerd ergens aan de bak komen. Zorg dat ze de liefde kunnen blijven bedrijven, de liefde voor het theater. Schrik dat ze bij een ander gezelschap blijven hangen? Nee toch, want als ze niet kunnen spelen, ben je ze hoe dan ook kwijt. Dus werk samen! Niet toevallig maar gestructureerd.
De toekomst heeft niks aan kleine taartjes, die alsmaar kleiner worden. Bak samen grotere taarten; dan zijn voor iedereen de stukken groter.
Doen we dat niet dan is het vrijetijdstheater binnenkort De Sigaar.

zaterdag 22 mei 2010

De kop is er af!



Een onvergetelijke première! Waarvan we zeker onthouden dat Geert bij momenten niet plat te krijgen is! (knipoog voor de insiders)

donderdag 20 mei 2010

De generale!

En daar kan ik maar één ding aan toevoegen:
Reserveer nu: 016 29 24 02 (elke werkdag tussen 20u en 21u)


dinsdag 18 mei 2010

ROBTV




Een sympathieke ploeg van de sympathieke regionale tv kwam vandaag kijken hoe Boven De Berg zijn 25 jaar zou vieren. Dat leverde hen kleurrijke beelden van een enthousiaste ploeg op. Volgende vrijdag De Sigaar ook op jouw tv.

De ééééééén!


Als alle eindjes samenkomen, ... dan moeten er toch nog veel knopen gelegd worden. Daarvoor dient een technische repetitie. Een stoel die achter de scene een juiste plaats moet vinden, een lichtstand die nog beter kan, de geluidsniveaus die hun juiste hoogte moeten vinden, een losliggend tapijt, schmink die nog wat aangedikt mag worden, ... enfin van die dingen waar een technische repetitie voor dient. Het gebeurt allemaal met weinig woorden, want iedereen kijkt kritisch naar zijn eigen werk en schiet bij een kleine pauze aan de slag.



Als alle eindjes samenkomen, .... voel je ook dat al die eindjes voor elkaar gemaakt zijn en dat ze zich stilaan verweven tot een schoon geheel. Deze ploeg is rijp voor een publiek!

zondag 16 mei 2010

Metamorfose!

Dit lange weekend was geen rustig weekend. Terwijl Christine in haar keuken slag leverde met latex, werd ook de zaal aangepakt. Verbazingwekkend! Een proficiat voor de decor- en rekwisietenploeg! De zaal oogt ineens hip en loungie! Dat hij dat nog mag meemaken. Ik ga hier niet tot in de details uitweiden maar er is wel tot in de details gewerkt. De scene is het perfecte bedje voor De Sigaar.  Ondertussen hebben ook de belichters toegeslagen. En het huwelijk tussen decor en licht is verbluffend schoon. Ik ga ook niet proberen om dat te beschrijven. Yasmina was vannamiddag de Chinese vrijwilliger om de lichtstanden juist te zetten. Maar wat hangt haar daar boven het hoofd?  Er was alleszins een hele dag werk aan om er mee te laten gebeuren wat met een sigaar gebeurt, als je de sigaar bent. Proficiat aan alle weekendwerkers. Heel mooi werk. 

donderdag 13 mei 2010

Latexavonturen! (2)



Het spannende vervolgverhaal vanuit de keuken van Christine. Dit is (ik citeer C.) Johannes (Selderslaghs) na 2 kappersbeurten. Gunther (Coorewitsj) kan nog niet naar de kapper want hij is nog nat achter zijn oren.

De Sigaar geeft Pellenberg kleur!






Zelfs een donkere feestdag fleurt op met De Sigaar.





En weten ze het in het UZ ? Wie de Sigaar is ?






En voor wie het echt eens wil nalezen!

Latexavonturen! (1)



Voor Christine wordt het een heel spannend weekend; verschillende pruiken zijn tussen Mexico, Amerika en België blijven steken; Christine heeft zonder verpinken dat probleem aangepakt. Ze is ze allemaal zelf aan het maken. Een preview van Coreewitsj.

De twee...

....is een wat vervelende repetitie. Er hangt spanning in de lucht. Alles wat rond het toneelspel komt, rijst stilaan uit de grond; de rekwisieten worden verankerd; de muziek vindt een naadloze plaats; de timing om op te komen blijkt ineens anders;... Acteurs die al versmolten zijn met hun personage, vinden ineens dat ze de greep verliezen; acteurs die in de laatste rechte lijn naar hun personage zitten, vrezen ineens dat ze er niet zullen geraken. Voor de eersten is het tijd dat ze een publiek krijgen; voor de anderen is er nog een kleine klik nodig om de handrem te lossen en om er voluit voor te gaan. Maar we zitten op koers...

dinsdag 11 mei 2010

De drie!



 
Het was een fantastische repetitie vanavond: geweldig mooie dingen gezien. Het tempo trekt aan, de machine begint te draaien, de grappen borrelen op (al horen we ze soms zelf niet meer). Iedereen begint ook te ontdekken waar extra aandacht nodig is. Weinig tijd om tijdens een repetitie nog veel foto's te nemen. We zijn te druk bezig met regelen-regelen. Dat zal er de volgende repetities niet op beteren. Want licht, geluid, decor, rekwisieten, kostuums,... het begint nu allemaal samen te vallen.

donderdag 6 mei 2010

De vier.



YES. Het hele stuk gespeeld vanavond. Erg vermoeiend, want dit technisch spel vreet energie.  Maar we kunnen moe maar tevreden terugkijken op een toneelavond waarop alles op alles begint in te grijpen. De sex verbergt zich nog iets te veel maar ze staat op het punt om....

woensdag 5 mei 2010

De vijf


Dat betekent nog vier repetities voor de generale. Hier moeten we het echt oppakken! Genieten van de repetities nu we nog inhoudelijk kunnen verdiepen. Voor elke repetitie is er een strenge voorbereiding nodig en tijdens de repetitie een scherpe concentratie: om te kunnen genieten van... de versmelting. Want een stuk is als metalen die elk hun eigenheid vinden en langzaam versmelten tot één hecht geheel. Langzaam? Dat gebeurt met plotse golven! En daar moet je als acteur van genieten. Ga er voor.

dinsdag 4 mei 2010

De zes.


Teksttraining? Daarvoor dient de italienne: je tekst op Italiaanse wijze,
ratelend, snel dus en zonder interpretatie debiteren. Geen haperingen, geen uhhh's.




Onder het waakzaam en alziend oog van Yvette. 


Al zorgt een ratelende verspreking vlug voor hilariteit.

zondag 2 mei 2010

Fittende outfits



Ja, met zijn gele jasje is Selderslags ineens een hele Eddy. En met die rode schoenen is Ivo een hele Coreewitsj. En Sandra is met haar paarse outfit en roze pruik ineens helemaal Sandra: en in dit geval maken de kleren niet alleen de vrouw, de vrouw maakte ook zelf haar kleren. Selfmade Sandra! Sterk!

De opvolging is verzekerd





                                                           En die toekomst zit vol bloemen.

Zo een hele zaterdag.


Zo zag Katrien het : Hallo vrienden, ja ik durf jullie al vrienden noemen. Ik wou jullie gewoon effe laten weten dat ik vandaag een keileuke dag met jullie allen heb gehad. Gezellig allemaal samen, repeteren en ook genieten. Ja, super! Heb daarna hier nog 't gras afgereden luid zingend dat ik wil dansen met Brigitte Bardot, haha!! En toen ik daarnet de eerste spandoek zag hangen, kreeg ik zo'n leuk buik-gevoel! 't Is zover! En 't zal leuk zijn! Tot maandag! Katrien "Masja"

Waarop André liet weten: Hey Katrien, ik had een zelfde gevoel! 'k was wel verschrikkelijk moe nadien! Maar dan moe en tevreden, ja, zoals je zegt, een heerlijk buikgevoel. Julien, Jewan en André.

 



En Kim vult aan: Dat was zeker een leuke zaterdag. Zelfs met een leuke afsluiter toen we na zo een dag repeteren spandoeken gingen hangen. En uit de regen onder de carpoort van Andre, Julien en of jewan.  Jep de reclamen valt echt wel op.  Getekend: arm der wet, kort weg de commisaris




En een reactie van de voorzitster (die je ook onder reactie kon lezen): Hela ijverige spelers en werkers van Bovendeberg . Ik heb zaterdag genoten van jullie enthousiasme en inzet op alle gebied. Jullie hebben hard gewerkt. De kledij, pruiken en de muzikale begeleiding geven een echt woeh gevoel. De keukenprinsessen, decorploeg, de techniekers en de stille werkkrachten achter de schermen zijn volop bezig met de voorbereidingen zodat jullie, spelers met een gerust gemoed kunnen uitkijken naar de generale. Ik ben er rotsvast van overtuigd dat jullie een prachtige generale gaan neerzetten. Chris

De zeven!


Voor deze hele dag repetitie hadden we zoveel mogelijk kleren en latexpruiken verzameld. En het klopt: de kleren maken de man. En de vrouw. Het kostuum en de pruik brengen iedereen dichter bij en in het lijf van zijn personage. Je voelt ineens ook de uitstraling van De Sigaar. Raar toch telkens: je begint aan een regie met enkele ideeën die aansluiten bij de tekst. Sommige ideeën verdwijnen, andere komen in de plaats, acteurs zetten er hun stempel bij, toevalligheden geven hier en daar een duwtje. Tot waar we nu staan. Het geheel heeft iets van een surrealistische telenovella: met uitvergrote karakters, vormelijk opvallende accenten, muziek die er als tv-muziek onderschuift. Prachtig werk, Jeroen. De start van het stuk -recht uit de oude cabaretwereld- plaatst het geheel meteen wat boven de realiteit. Dat doen ook de kostuums: daar zit overal een tik aan. Kleurrijk, extravagant, onverwacht. Schoon werk, iedereen.
Al die elementen worden nu ineens bij elkaar opgeteld. Dat is veel: het belang van de hoge techniciteit van de speelstijl wordt meer dan duidelijk. Haperingen zijn dodelijk: al kent iedereen zijn tekst, een doorgedreven teksttraining is zeker nodig. Daar zijn we allemaal van overtuigd. Maar daar gaan we voor!